Mokums

Moeder (85) dood dochter (47)

Door de Haarlemmerbuurt viel al jaren een apart duo op, een jongere en een oudere vrouw, de een zo tegen de veertig jaar, de ander ergens rond de zeventig. Waar ze woonden wist men wel maar de precieze achtergrond was niemand bekend.
Totdat het nieuws dat een van de twee dames dood was insloeg als een bom.

Als Ronnie en Dominique door de buurt liepen zag je ze van ver al aankomen, Dominique hing aan de arm van Ronnie want zij kon zelf niet goed lopen, ze zag ook slecht, keek naar beneden dus Ronnie was haar gids en rollator. Dominique was zwaar gehandicapt, sinds haar geboorte al. Moeder en dochter waren ouder dan ik voor mogelijk had gehouden, namelijk 47 en 83.

10 februari 2010
Het is half drie in de middag, uit de woning aan de Korte Marnixkade horen buren een enorm geschreew en kloppen op de deur, vragend wat er aan de hand is. Er wordt niet opengedaan of gereageerd, het blijft stil waarop de zoon van Ronnie wordt gebeld, die gaat naar binnen en treft daar de zwaar bebloede lichamen aan van de twee dames. De dochter, zijn zuster dus, is inmiddels overleden maar zijn dan 83-jarige moeder leeft nog en wordt in allerijl en in zwaar verwarde toestand naar het ziekenhuis gebracht.

Dominique verkeerde als verstandelijk gehandicapte in een van haar moeder afhankelijke positie die op een winterdag in 2010 de polsen en keel van Dominque doorsneed. Dit was voor het OM ook aanleiding om alsnog vervolging in te stellen.

Ronnie zorgde al vanaf de geboorte voor Dominique. Door de jaren heen verbleef Dominique regelmatig in verpleegtehuizen voor zwaar gehandicapten maar mensen uit de nabijheid van Ronnie zeggen dat zij daar niet over te spreken was. Toen Ronnie zelfs vermoedde dat haar dochter zou zijn misbruikt of dat er tenminste een poging daartoe zou zijn ondernomen was voor haar de maat vol en nam zij Dominique definitief in huis.
Jarenlang leek dat goed te gaan, maar als je ze zag lopen begreep je eigenlijk niet dat Ronnie dit trok. Zoals gezegd, iedereen dacht dat ze tien jaar jonger waren dan later zou blijken. Een vrouw van in de tachtig die haar zwaar gehandicapte dochter van tegen de vijftig moet verzorgen is een haast onmogelijke opgave. Daarbij kwam dat Dominque praktisch onhandelbaar was. Ze was incontinent, kon niet zelfstandig eten of zich aankleden en moest constant ondersteund worden. Ze schreeuwde altijd tegen haar moeder die geen goed leek te kunnen doen.

De daad van Ronnie is gepleegd uit wanhoop. Niet goed te praten maar hoe menselijk zij was, in feite was de situatie voor beiden onmenselijk en onhoudbaar. Met de dood van de dames zouden beiden, hoe gek dat ook klinkt, verlost zijn van een zware last.
Ronnie zat drie weken vast, iedereen was er van doordrongen dat deze zaak geen winnaars zou kennen en dat de kans op herhaling niet aanwezig was. Ook het openbaar ministerie dacht er zo over, althans, een jaar lang. In die tijd liep Ronnie nog altijd dezelfde rondjes die ze ook met haar dochter liep, alleen, nu zonder Dominique aan haar zijde. Ronnie zei iedereen vriendelijk gedag en bij niemand kwam het op Ronnie als een moordenares te zien.

Toedracht laat zich raden
Ronnie zag wellicht haar eigen einde naderen en vreesde voor de situatie waarin haar dochter opnieuw terecht zou kunnen komen of zij had het idee dat Dominique haar zou worden afgenomen. De geruchten wijzen het sterktst naar een brief die Ronnie die dag gehad zou hebben waarin werd aangekondigd dat zij bezocht zou worden door een hulpverleningsinstantie om de situatie ter plaatse te beoordelen. Er zouden financiële problemen zijn. De brief kwam van de rechtbank, waarschijnlijk hing uithuisplaatsing op den duur in de lucht, dat wilde Ronnie te allen tijde zien te voorkomen.

Toch vervolging
Na meer dan een jaar besluit het OM op 23 mei 2011 dat Ronnie toch vervolgd moet worden voor de moord op haar dochter. Vandaag, donderdag 27 oktober, anderhalf jaar na de tragische dag wordt Ronnie voor het hekje gesleept om zich alsnog te verantwoorden voor een rechter.
Zij is inmiddels voorgeleid, de officier van justitie eiste inderdaad geen onvoorwaardelijke straf, om half drie zag ik bij toeval Ronnie alweer lopen in de Haarlemmerstraat achter haar rollator.
De rechtzaak was dus puur een formaliteit, men wilde alle aspecten belichten en getoetst zien door een rechter. Die zal tot geen ander oordeel komen als destijds het Openbaar Ministerie, dat de kans op herhaling niet aanwezig is en dat de omstandigheden voor de verdachte meer dan triest zijn, mede omdat haar zelfmoordpoging mislukte. Ronnie moet verder leven met de gedachte dat zij bijna vijftig jaar voor haar dochter heeft gezorgd en dat zij daar zelf in een 'split second' een einde aan maakte.

Ik kan begrijpen dat een rechter altijd het laatste woord moet hebben. Er blijven bij mij echter drie vragen prangen:

1. hoe heeft het zo ver kunnen komen dat een vrouw haar zwaar gehandicapte dochter in huis moet nemen om haar een goede zorg te kunnen gararanderen?
2. wat heeft Ronnie ertoe gebracht ineens, na 47 jaar, een einde te maken aan het leven van haar dochter en zichzelf? er was een brief, wat stond daar in en hoe was die brief geformuleerd want blijkbaar sloeg bij het lezen ervan Ronnie de schrik om het hart
3. waarom moest het anderhalf jaar duren alvorens Ronnie zich moet verantwoorden voor een rechter terwijl de zaak zo klaar als een klontje is?

Hoewel ik Ronnie niet persoonlijk ken, ik heb haar hooguit twee of drie keer gegroet, wens ik haar heel veel sterkte toe. De samenleving mag er wat ook wel eens over nadenken of we niet ergens tekort zijn geschoten en de een (te) veel aandacht geven en de ander volledig aan zijn lot overlaten.

Ronnie is slechthorend, kan slecht lopen en haar geheugen laat haar danig in de steek. De aanklacht was 'moord'. De rechter zal haar veroordelen voor de moord maar geen vrijheidsstraf opleggen.

Foto's van de Haarlemmerbuurt

De Haarlemmerbuurt was vroeger een buurtje waar je liever niet kwam, een 'gribus' was het, je had er niets te zoeken maar kijk nu eens. Misschien is de Haarlemmerstraat (eerste deel na de Korte Nieuwendijk) en in het verlengde de Haarlemmerdijk wel de leukste winkelstraat van Amsterdam.

Bekijk wat foto's van de Haarlemmerstraat en -dijk.

>>> Foto's Haarlemmerbuurt

Geen Website? Voor kleine bedrijven in Amsterdam heb ik een totaalproduct, ik maak persoonlijk met u goede en eerlijke afspraken voor een succesvolle website. >>> KLIK HIER <<< Wat En Waar? De Jordaan Mokums Mataglap - knettergek Heuler - meeprater Mansjen - geld ophalen Jeremiade - oeverloos gezeur Kaskenade - druk maken om niets, ophef  >>> PLAT AMSTERDAMS <<< Wat blaadjes Happy Ending niet en wel wat je denkt Parkeerplaats Amsterdam niet echt eenvoudig Oudste huis van de stad is dat wel zo? Keizerskroon Rood, blauw of toch goud? De Lommerd snel geld lenen Nieuwsbrief schrijf je gratis in