Column: wat jij wilt
Op deze pagina kan iedereen een ei leggen. Vrouwonvriendelijke, discriminerende of seksueel gekleurde
boodschappen heb ik een boodschap aan, die lees ik, maar plaats ik dus niet. Voor de rest:
leef je uit!
Tot een zeker moment was multi-cultureel 'hot'
Het opzoeken van extremen, is het een vlucht of is het afreageren? Toen Rob Oudkerk bijna bezweek onder de spanningen van zijn politieke en persoonlijke leventje bracht hij een bezoek aan een straatprostituee en kon gelijk zijn biezen pakken.
'Een kwestie van een stofje', zo verklaarde Oudkerk zijn uitstapje. En inderdaad, er zijn wetenschappers die zijn uitleg onderschrijven, als je geconfronteerd wordt met extremen die eigenlijk buiten je capaciteiten liggen ga je gekke dingen doen.
En met capaciteiten wordt dan niet alleen het persoonlijk IQ bedoeld maar ook factoren als 'binnen de grenzen van beweeglijkheid', 'binnen de persoonlijke acceptatie' en 'binnen de factor tijd'.
Zo stak in 1983 iemand een jongen dood omdat hij een andere huidskleur had. Jarenlang opgesloten zitten en daarna geconfronteerd worden met 'die vreselijke daad van destijds' drijft iemand er blijkbaar toe dertig jaar na dato maar een einde aan zijn eigen leven te maken. Over extremen gesproken.
Wat drijft politici als Roemer en Wilders? Is het een niet-aflatende haat tegen de Islam bij de een of het verachten van alles wat riekt naar kapitalisme bij de ander? Waarom zoekt een politicus naar extremen, uitersten? Een paar stellingen maakt hij zich eigen en worden verheven tot speerpunt, de 'oneliner' is geboren.
Het moet u en mij aanspreken en aansporen om toch vooral uiterst links of extreem rechts te gaan stemmen. Oftewel, de stellingen zijn betrokken en we mogen kiezen uit 'links' of 'rechts'. Een ‘mogen’ dat steeds meer op 'moeten' begint te lijken.
Nu dat er zich in en rond het midden van de politiek een permanent machtsvacuüm (VVD, CDA en PvdA maken al decennia lang de dienst uit) heeft voltrokken schieten steeds meer potentiële kiezers naar de buitenkant, oftewel, we lijken te polariseren.
Tegelijkertijd nemen we de standpunten van die buitenkanten er maar voor lief bij. En we accepteren zelfs de voor ons zeer nadelige bijeffecten op de koop toe. Forse bezuinigingen op de bijstand accepteren we zonder gemor ‘als de PvdA maar niet regeert’.
En de hypotheekrente en het grootkapitaal is bij de SP echt niet veilig maar toch zijn er bovenmodaal verdieners die graag een zeer sociaal Nederland zien en stemmen op Roemer.
Links en rechts bestaan echter niet meer. De man met de pet wil een betaalbare woning en iedere dag een goede warme prak op tafel, als het even kan een leuk karretje voor de deur en in ieder geval één weekje op vakantie.
De grootverdiener wil niets anders, ok, de auto en het huis zijn wat groter, de vakantie wat langer en hij eet liever een biefstuk dan een gehaktbal en een dag geen vlees is ondenkbaar. Maar in feite willen we allemaal hetzelfde, een onbezorgd bestaan.
Maar er liggen bedreigingen op de loer die de maatschappij ontwrichten. Als de arbeider ontevreden is gaat de directeur dat op een gegeven moment ook merken. Een tweedeling in de maatschappij is voor niemand goed, je kunt geen hek om je huis of buurt zetten om alles wat je minder bevalt buiten de deur te houden.
Dertig jaar geleden was het ‘hip’ om weer eens wat anders dan de standaardprak te eten, we gingen naar exotische landen en iedereen moest het weten. Auto’s gingen we ‘en masse’ uit het verre oosten halen.
Werkloosheid heeft in Nederland altijd bestaan, maar toch haalden we gastarbeiders uit hun arme bestaan om hier het vuile werk te doen. Werk waar we als Nederlander nog altijd geen trek in hebben. Maar met die schijnbare ‘luxe’ kregen we er ook een keerzijde bij, andere culturen eisten hun bestaansrecht op, hun plek in de maatschappij en respect voor hun normen en waarden.
Maar wat als die grondrechten van ieder individu botsen met diepgewortelde gewoontes? Regulering door regeringen is altijd uitgebleven, eigenlijk kon de politiek niet goed reageren op de veranderende maatschappij.
Het denken in ‘hokjes’ stond als het ware een goed beleid in de weg. En dat heet democratie. Wat het volk denkt en wil moet zich vertalen in beleid, de Raad van State moet een afspiegeling zijn van de maatschappij. De regering idem dito. Dat de programma’s van de partijen die een regering moeten vormen niet bij elkaar passen doet weinig ter zake, Nederland is het land dat de poldercultuur heeft uitgevonden dus sluiten we compromissen.
Maar krijgen we zo eigenlijk geen van allen niet wat we beoogden? Onze volksvertegenwoordigers doen slechts gedeeltelijk wat ze beloven en dus niet altijd wat wij willen. En wij zijn toch het volk?
Rond het midden van de politiek is het dus al lastig samenwerken en nu kiezen we voor nog grotere extremen, de SP en de PVV. En waarom? Omdat we uit de EU moeten? Omdat de Moslims er maar uit moeten? Omdat de AOW leeftijd niet omhoog mag? Omdat de banken aangepakt moeten worden? Omdat de hypotheekrente niet mag worden afgeschaft?
Nog persoonlijkere belangen dan ooit spelen een steeds grotere rol bij de keuzes die we maken. De maatschappij polariseert terwijl we inmiddels toch moeten weten dat dat echt niet helpt. Is er geen andere oplossing?
Samenwerking voordat we tot stemming overgaan. Een samensmelting van politieke partijen zal er wel niet in zitten maar een kiesdrempel zou wel voorkomen dat een partij als de SGP bepalend kan zijn voor wat er in de Eerste Kamer gebeurt. Met alle respect, maar het is toch te zot voor worden, dat slechts één zetel voor zestien miljoen mensen een verschil kan maken. Zijn we niet doorgeschoten in acceptatie ten gunste van onze eigen belangetjes?
Een zakenkabinet zoals in Griekenland en Italië is de oplossing niet, daar zitten voorbijgangers in, die stellen orde op zaken maar kijken niet verder dan een paar jaar vooruit. Dat vertaalt zich in kortzichtig beleid dat offers vraagt van de burgers ten behoeve van een groter belang. Maar de man in de straat ziet dat hogere doel niet altijd. Is ook lastig als je je eigen koopkracht en dus leefomstandigheden ziet afbrokkelen.
Wellicht is het tijd voor een grote middenpartij die vanuit de burgerij komt. Geen opgelegde ideologie maar grondbeginselen die uitgaan van persoonlijk geluk voor iedereen die deel wil uitmaken van onze maatschappij. En zich dus aan de normen en waarden wil houden die we samen opstellen.
Conformeer je je er niet aan dat doe je ook niet mee en hoef je niets te verwachten. Links en rechts bestaan al lang niet meer maar de gevestigde politieke orde wil ons nog steeds laten geloven dat dat wel zo is. Pas als burgers bereid zijn die kortzichtigheid opzij te zetten gaan we weer graag shoppen in oosterse winkels, bezoeken we vreemde culturen en proberen we de Somalische keuken uit.
Kortom, dan vindt acceptatie plaats zonder morren.
PRAAT ME DUS NIETS AAN!
Reageren per mail?
Op deze plek staan verwijzingen naar de andere columns
Column01 Verschil tussen Barcelona en Amsterdam
Column02 Herinneringen aan de Spaarndammerbuurt
Column03 1 op de 8 politie agenten gaat wel eens de fout in
Column04 Mooi is niet altijd praktisch
Column05 Het neveneffect van Wilders
Column06 Ajax probleem zo opgelost. Een ABC'tje
Column07 Alweer een crisis?
Column08 Volkskoffiehuizen
Column09 Stopie
Column10 Ajax kampioen, maar wat nu?
Column11 Buurt in de uitverkoop
Column12 Hoe stoer is de gemiddelde Amsterdammer
Column13 CIDI: zo bekrompen
Column14 Bunker in de Zaanstraat
Column15 Plat praten
Column16 Zwaarder straffen
Column17 Metro station 'Ramses Shaffy'. Niet doen!
Column18 EU is er niet voor de kleine man
Column19 Geen nieuwjaarsreceptie Amsterdam, verkeerd signaal
Ook gehoord worden? Stuur mij je column!
Geen Website?Voor kleine bedrijven in Amsterdam heb ik een totaalproduct, ik maak persoonlijk met u goede en eerlijke afspraken voor een succesvolle website.Wat En Waar?De Jordaan MokumsMataglap - knettergekHeuler - meeprater Mansjen - geld ophalen Jeremiade - oeverloos gezeur Kaskenade - druk maken om niets, ophef >>> PLAT AMSTERDAMS <<< Wat blaadjesHappy Endingniet en wel wat je denkt Parkeerplaats Amsterdam niet echt eenvoudig Oudste huis van de stad is dat wel zo? Keizerskroon Rood, blauw of toch goud? De Lommerd snel geld lenen Nieuwsbrief schrijf je gratis in |
RING