Van timmerman, tekenaar tot architect
Jarenlang moet ik er honderden keren langs hebben gelopen, Keizersgracht 766, een prachtig pandje maar ja, hoe vaak kijk je omhoog. In mijn jeugd keek ik meer
op straat of er nog wat muntjes lagen want ze zeggen wel eens, 'het geld ligt op straat', en dat nam ik uiterst serieus als straatschoffie.
Keizersgracht 766
Ik was op weg naar een mini-concert van een nieuwe ster, Michael Prins had net de contest 'singer-songwriter' gewonnen en ik was al onder de indruk van een van zijn videoclips dus ging ik op weg naar een optreden van hem. Ik was aan de vroege kant dus liep ik nog wat rond in de buurt. Op de Keizersgracht zag ik onderstaand pand, zo fraai.Het pand dateert van 1894 en is, net als veel werk van Van Arkel, een Rijksmonument.
Het pand is erg smal, en dan heeft het ook nog eens erkers en balkonnetjes. Ook is het een van de hoogste panden in de buurt, het is alsof de architect iedereen de loef af wilde steken, ook al was de kavel om op te bouwen een van de kleinsten aan de Keizersgracht. Er zijn maar liefst vijf etages.
Twee verdiepingen boven het souterrain hebben links een erker en rechts een balkon, bij de een na bovenste verdieping is dat precies andersom. De vierde verdieping heeft een inpandig balkon want ook daar is nog een etage. De bovenlichten zijn van glas-in-lood en de sierhekken op de balkons van ijzer.
Dit pand is opgedeeld in vier appartementen die te huur zijn, en zijn voorzien van kitchenette, televisie met videokanaal, gratis draadloos internet, koffie- en theefaciliteiten, airconditioning, bureau, zitje en een badkamer met douche en toilet. De afmetingen varieren van 30 tot 90 vierkante meter. Per nacht ben je minimaal een paar honderd Euro kwijt.
Gerrit van Arkel
Gerrit A. van Arkel werd op 3 april 1858 in een modaal gezin geboren in Loenen aan de Vecht, hij ging naar de openbare school, voor vervolgonderwijs was geen geld, de familie Van Arkel was zeer kinderrijk.Toen Gerrit veertien was werd hij maatje bij een timmerman waar hij het vak leerde, later ging hij naar timmerbedrijven in grotere steden in de buurt om uiteindelijk in Amsterdam terecht te komen. Daar ontdekte men zijn tekentalent, na een opleiding van drie jaar tot bouwkundig tekenaar werd hij leraar op de school waar hij zelf net vanaf kwam.
In 1876 kwamen zijn talenten tot zijn recht toen hij mee mocht tekenen aan de verbouwing van het Artis Aquarium, de Amstelbrouwerij en wat we nu kennen als Paradio. In 1883 vestigde hij zich in Amsterdam als zelfstandig architect. Hij overleed in 1918 en werd te Baambrugge begraven.
Zum Barbarossa
Het gebouw Helios met een Art Nouveau gevel op de hoek van de Voetboogstraat en het Spui is een voormalig foto-atelier dat eveneens ontworpen is door Gerrit van Arkel. Het fraaie opschrift herinnert aan de oorspronkelijke functie. In 1969 vestigde Madame Tussaud zich in dit pand, sinds 1992 zijn er wisselende winkels in gevestigd, Madame Tussauds (link) is thans gevestigd aan De Dam.
Toeval bestaat niet
Ik heb in een grauw verleden bij een verzekeringskantoor gewerkt, dat was gevestigd op de hoek van de Keizersgracht en de Leliegracht. Het gebouw wordt 'Gebouw Astoria' genoemd, een monument in Jugendstil aan de Keizersgracht 174. Later zat Greenpeace in dit pand dat eveneens een rijksmonument is.
De Nachtwacht
Zoals gezegd, de leden van de compagnie van kapitein Cock legden het geld bijeen om Rembrandt dit schilderij te laten vervaardigen. De schutters huisden in de
Kloveniersdoelen, een oefenplaats van de schutters. Het doek is vrij donker terwijl het de bedoeling was
een dagvoorstelling te portretteren.
Later werd ook pas de bijnaam 'de Nachtwacht' aan het schilderij gegeven, alsof de schutters de wachten van de nacht waren. Het schilderij is meermalen
beschadigd door geestelijk gestoorde mensen, maar kon steeds weer worden gerestaureerd.
RING