Mokums

Poll over Amsterdam

Een tijdje geleden dacht ik, waarom verhuist iemand naar Spanje, Purmerend of Almere, om maar eens wat dwarsstraten te noemen? In veel gevallen gaat dat om de tuin of heeft het te maken met gezinsuitbreiding. Ook het 'buurtgevoel' dat uit Amsterdam aan het verdwijnen is speelt dikwijls een rol.

Spanje en andere buitenlanden
Jaarlijks vertrekken er meer mensen uit ons land dan dat er in komen, en toch, op den duur kruipt het bloed waar het eigenlijk niet gaan kan en willen velen weer terug. Een gevalletje van 'niet je schepen achter je verbranden'. Als je wat ouder wordt wil je naar de zon voor je botten, je hebt het idee dat ze wat mekkelijker schanieren dan in het vochtige Holland maar als je echt wat gaat mankeren is het met een Nederlandse arts toch wat makkelijk communiceren dan met een Spaanse torreador. Vamos!

Zo kreeg ik een keer een verhaal te lezen van iemand die naar Canada was geëmigreerd, daar scheidde en er een andere Nederlander leerde kennen die ook gescheiden was en daar vervolgens mee trouwde. Toen hun kinderen groot genoeg waren om zelfstandig te kunnen leven besloot het echtpaar terug naar Nederland te gaan. Het zal vast niet voor iedereen gelden maar velen hebben heimwee naar Mokum, als dat natuurlijk hun plekkie in Nederland was toen ze beloten te emigreren.

Purmerend is geen buitenland
Nou, daar zijn de geleerden het nog niet helemaal over eens. Ik was ooit blij dat een tante van mij in Almere ging wonen want toen wist ik in ieder geval waar ik NIET wilde wonen. Almere heeft veel te bieden en er zullen ongetwijfeld veel Amsterdammers 'happy' zijn maar ik moet de Haarlemmerstraat kunnen ruiken, de Elandsgracht kunnen proeven en het Waterlooplein kunnen aanraken, in 'no time'.
Als ik mijn maat Gerrit aan de lijn heb zie ik sterretjes, van die Heineken varianten wel te verstaan. Want Ger is Heineken, er stroomt meer geel dan rood vocht door zijn lijf. "Ger, vandaag beginnen we allebei nuchter, ok?", ik zeg het hem vaak, soms lukt het. Meestal niet.

In Purmerend heb je ook kroegen, tuurlijk. Maar daar komen Amsterdammers die naar deze stad zijn verhuisd niet vaak. Het tuintje, de grotere woonoppervlakten, de buurt, familie dichtbij, het is belangrijker dan uitgaan geworden. En daarom is het dus niets voor mij en dat is maar goed ook want als iedereen hetzelfde wil is er ook niets meer aan.

Maar wat vinden we nog van Amsterdam?
Ik spreek maar weinigen die zeggen "vroeger was het veel leuker in Amsterdam, ik vind er niets meer aan". Kan ook niet want Amsterdam is nog steeds gezellig, buurten als het Westerpark en de Pijp bloeien op en de Jordaan gaat natuurlijk nooit verloren.
Ik zal mijn schepen nooit achter mij verbranden, Amsterdam is en blijft mijn stad. Maar hoe denk jij daar over? Of je nu verhuisd bent naar een ander land of een andere stad, als je ooit in Amsterdam hebt gewoond moet je van Mokum hebben gehouden, is dat veranderd met de jaren? Slijt de liefde voor de stad?

Ik heb een populariteitsvraagje gemaakt. Zeer kort, geen ingewikkelde antwoorden. Laatst zei iemand tegen me dat hij de vraag niet kon beantwoorden, dat kwam omdat hij in een andere provincie is gaan wonen en daar zeer tevreden is. Hij kon geen keuze maken uit de mogelijke, directe antwoorden. Dan maar niet, volgens mij kun je best ergens anders gelukkig zijn om toch een oordeel te kunnen vellen over Amsterdam. Als je daar veel woorden voor nodig hebt is de vraag inderdaad niet aan de juiste persoon gesteld.

Bij duizend reacties ben ik gestopt, dat heeft ruim een jaar in beslagen genomen. De stelling waar op gereageerd kon worden was: 'Amsterdam is en blijft mijn stad', dit is de eindstand na 1017 reacties (achter de komma heb ik afgerond):

Amsterdam is en blijft mijn stad
ja, de rest is ... (82 %)
nee, vergaarbak ... (6 %)
vroeger wel ... (12 %)

Meestemmmen kan dus niet meer.

Wilhelm Hibbeln

Naar woord, dat gasmof, glasmof gaat nog. Maar Wilhelm had dan ook iets met beiden. Hij verkocht verlichtingsapparatuur op gas. Daarmee was hij succesvol in Duitsland (Kleinenberg, Westfalen) waar hij in 1847 werd geboren, Wilhelm kwam uit een boerengezin.
Vanaf 1869 bracht hij 'het licht' ook naar Nederland. Handig als hij was schermde hij de markt af en kon zo vierendertig jaar lang monoipolist blijven.

>>> ...lees hier meer over 'glasmof' Wilhelm Hibbeln...