Mokums

Categorie: rare paden

De PC Hooftstraat, wie komt er niet? Nou, ik dus. Teveel bombarie om deze straat, neem liever eens een kijkje in de 'negen straatjes' (link) of de Haarlemmerbuurt (link), , dan zie je hoe het beter kan.

Wat dan? Nou, de aankleding van de straat bijvoorbeeld. In de PC kun je je kont niet keren, wordt je gek van de paparazzi, loop je het risico door een PC Hooft tractor te worden overreden en komen de fietsers vanaf een onmogelijke kant. Tot overmaat van ramp zitten er ook nog eens een paar scholen en flink wat hotels. Nee, de PC is niet mijn ding, maar dat had je waarschijnlijk al door.

Maar de buurt kent ook verrassingen. Zo weet ik dat er fraaie tuinen zijn, net achter de PC en dan bedoel ik met name aan de kant van het Vondelpark. Daar loopt de Vossiusstraat waar ik ooit eens belachelijk veel geld kwijt was voor een slechte maaltijd bij Robert Kranenborgs' restaurant Vossius, wat een oersaaie tent was dat. 'Was', want die zaak ging snel op de fles.
Ook woonde mijn goede vriend David Vos er, in een prachtig huis. David verstond de kunst om oud te worden en te leven als een jonge God en daarnaast ook nog eens de kwaliteit te handhaven die men zo van hem gewend was, als hoedenmaker. God hebbe zijn ziel.

Wie daar ook een tuin heeft is een kennis van mij, die tuin doet er nu verder niet zo toe, deze komt uit op een 'achterom', zoals we dat noemen. Een straatje dat toegang geeft tot de achterzijden van de huizen. Dit pad heeft zijn ingang aan de Hobbemastraat. Je komt er niet zomaar in, je moet dus bewoner zijn en dat is natuurlijk wel zo logisch ook want aan de andere zijde liggen de winkels van de 'PC Hooft' met hun begerenswaardige handel.

Het pad is, zeg maar, eigendom van beiden, zou je zeggen en dus beslissen zij samen over wat er met de tuinen en het pad gebeurt. Maar daar is iets bijzonders gaande. Als je de bewoners spreekt zijn zij weer minder te spreken over de mentaliteit van de neringgangers uit de 'PC'. Heb je aan de ene kant de woningen met tuinen van de Vossiusstraatbewoners, kortweg de Vossen, aan de andere kant laten de uitbaters geen kans onbenut om hun tuin dicht te bouwen, want vierkante centimeters zijn in deze buurt net zo duur als vierkante meters elders.

Dat daarbij de erfgrens niet als 'heilig' wordt gezien is de VVE van de Vossen een doorn in het oog, beetje bij beetje wordt het Schapenburgerpad smaller. En de eigenaar is dus niet een verstandige vereniging waarin zowel PC'ers als Vossen zitting hebben, nee, de gemeente beheerdt feitelijk dit stukje land dat de natuurlijke scheiding markeert van winkeliers en bewoners. De gemoederen lopen nog wel eens hoog op.

Bij de ingang van het Schapenburgerpad staat een hek, dus er zomaar even inlopen is onmogelijk. Ook hangt er een plakkaat van brons waarop toch een wat genuanceerdere omschrijving staat van het hoe en waarom van dit pad. Tot 1880 was de Vossiusstraat het Schapenburgervoorpad en viel het beheer van het Schapenburgerpad onder de verantwoordelijkheid van 'Commissarissen van het Schapenburgerpad', een van de Vossen, een van de andere kant (toen nog de Hobbema's) en een van de gemeente.

Die van de gemeente was steevast de wethouder van huisvesting, illustere namen als Jan Schäfer en Joop de Uyl komen we tegen als een van de geachte afgevaardigden van de gemeente. Ooit was het pad een polderpad dat tot aan een vaart liep die later gedempt werd en nu de Vossiusstraat heet. Het bestuur is door de jaren heen niet verandert, zij het dat de wethouder geen zitting meer heeft in de commissie. Het Stadseel Zuid heeft er het officiële straatbordje hangen en is ook eindverantwoordelijke. In de praktijk regelen de 'aangeërfden' een en ander onderling en hangt er ook een bordje dat het pad een 'eigen weg' is en dat betreden voor onbevoegden strafbaar is (het bekende artikel 461 uit het Wetboek van Strafrecht.)

De gemeente manoevreert tussen de Vossen en de PC'ers, kortom, iedereen wordt te vriend gehouden.

Justus van Maurik

De kermis is reeds verscheidene jaren afgeschaft, en Amstels burgerij denkt al niet meer aan de angstige dagen, toen een hoop volks zich tegen die afschaffing verzette, evenals een dwingend kind, dat men een stuk speelgoed ontneemt.

De herinnering aan de blanke sabels der door de straten hollende dragonders is uitgewischt en de wonden, die zij er mee geslagen hebben, zijn genezen. De schutters, die in die dagen des gevaars hun moed voelden ontwaken en hunne geweren poetsten, zijn weer in een dolce-far-niente verzonken en zien, evenals vroeger, belangstellend naar de torens, of de exercitie niet wordt afgewimpeld.

>>> ...lees hier meer over Van Maurik sigaren...

Geen Website? Voor kleine bedrijven in Amsterdam heb ik een totaalproduct, ik maak persoonlijk met u goede en eerlijke afspraken voor een succesvolle website. >>> KLIK HIER <<< Wat En Waar? De Jordaan Mokums Mataglap - knettergek Heuler - meeprater Mansjen - geld ophalen Jeremiade - oeverloos gezeur Kaskenade - druk maken om niets, ophef  >>> PLAT AMSTERDAMS <<< Wat blaadjes Happy Ending niet en wel wat je denkt Parkeerplaats Amsterdam niet echt eenvoudig Oudste huis van de stad is dat wel zo? Keizerskroon Rood, blauw of toch goud? De Lommerd snel geld lenen Nieuwsbrief schrijf je gratis in