Column: wat jij wilt
Op deze pagina kan iedereen een ei leggen. Vrouwonvriendelijke, discriminerende of seksueel gekleurde
boodschappen heb ik een boodschap aan, die lees ik maar plaats ik dus niet. Voor de rest:
leef je uit!
Volkskoffiehuizen (door René van Gellekom)
Zoals inmiddels wel bekend groeide ik op in de Amsterdamse Spaarndammerbuurt. Zo een typische
volkswijk die je ook in andere grote steden in Nederland had. In die buurt, die vlak bij de
(hout)havens lag, had je net als in andere buurten in de stad een volkskoffiehuis. Het was een
simpel etablissement waar werklui uit allerlei branches 's ochtends vroeg al aan de koffie waren.
Veel mensen uit de wijk kwamen daar samen. De havenarbeiders, de aannemers, stratenmakers, vuilnislui, taxichauffeurs, hoeren en pooiers enz. Soms zat er wel eens iemand in een strak pak. Het was meestal een vertegenwoordiger. Mensen die nachtdiensten hadden gedaan haalden daar nog even een kop koffie of lazen het ochtendblad en de mensen die aan het werk gingen voor die dag aten daar wel eens een ontbijtje.
Men verkocht er niet veel. Gewoon het noodzakelijke, belegde broodjes, uitsmijters, balletjes gehakt en een kop soep. Soms verkochten ze stiekem wel eens een borrel of een biertje, maar meestal niet. In die koffiehuizen zat vaak een vaste kern bezoekers die elkaar bij de voornaam aanspraken. De dames achter de bar waren meestal gemoedelijke 30-ers die in de drukke tijden diensten draaiden om het huishoudgeld wat aan te vullen. Zij waren samen met grote koffieketels het middelpunt van de zaak. Meestal waren het goedlachse dames die mede door de gemêleerde gasten een sfeertje wisten te creëren.
Meestal stond er in de hoek van een koffiehuis wel een grote kachel te snorren als het 's winters koud was. Als je er dan buiten langsliep dan stond er zoveel condens op de ramen dat je niet naar binnen kon kijken. In de tijd dat ik in de koffiehuizen kwam kon er nog volop worden gerookt en dus stond zo een tent helemaal blauw en het rook er wat muf, maar het was er gezellig. Helemaal als de straatmakers en bouwvakkers niet konden werken omdat het vroor. Dan zaten ze in de vorstverlet en waren dan hele dagen in het koffiehuis omdat ze moeder de vrouw niet voor de voeten wilden lopen in haar dagelijkse huishoudelijke beslommeringen. Ze legden dan een kaartje of speelden een bordje dam.
Tegenwoordig zijn er geen volkskoffiehuizen meer zoals ik ze leerde kennen. Met de legalisering van de cannabisproducten heeft er een nieuw soort koffiehuis zijn intrede gedaan, de Coffeeshop. Het lijkt in het niets op de Amsterdamse volkskoffiehuizen zoals die er vroeger waren.
Reageren per mail?
Op deze plek staan verwijzingen naar de andere columns
Column01 Verschil tussen Barcelona en Amsterdam
Column02 Herinneringen aan de Spaarndammerbuurt
Column03 1 op de 8 politie agenten gaat wel eens de fout in
Column04 Mooi is niet altijd praktisch
Column05 Het neveneffect van Wilders
Column06 Ajax probleem zo opgelost. Een ABC'tje
Column07 Alweer een crisis?
Ook gehoord worden? Stuur mij je column!
Geen Website?Voor kleine bedrijven in Amsterdam heb ik een totaalproduct, ik maak persoonlijk met u goede en eerlijke afspraken voor een succesvolle website.Wat En Waar?De Jordaan MokumsMataglap - knettergekHeuler - meeprater Mansjen - geld ophalen Jeremiade - oeverloos gezeur Kaskenade - druk maken om niets, ophef >>> PLAT AMSTERDAMS <<< Wat blaadjesHappy Endingniet en wel wat je denkt Parkeerplaats Amsterdam niet echt eenvoudig Oudste huis van de stad is dat wel zo? Keizerskroon Rood, blauw of toch goud? De Lommerd snel geld lenen Nieuwsbrief schrijf je gratis in |
RING