Mokums

Gamba | Reguliersbreestraat

De buurt waar ik opgroeide kwam ik nauwelijks uit, wat had ik ook te zoeken op het Rembrandtplein, de Utrechtsestraat of de Nieuwmarkt als je alles binnen handbereik hebt? Dekschuiten in de Amstel, het Waterlooplein om te ravotten en de Groenbrugwal om te vissen met Ome Bob. En kinderen genoeg in de buurt, en nog mooier, de kleuter- en lagere school lagen op een steenworpafstand van mijn ouderlijk huis.

In de Staalstraat woonde ik, toen ik vier was kwam ik er wonen en heb er de neergang meegemaakt toen de Stopera gebouwd werd, want voor de buurt was dit prestigegebouw de doodsteek. De eens zo bloeiende Staalbuurt zakte als een plumpudding in elkaar maar zoals met veel diepe dalen volgen er weer hoge toppen. En eerlijk is eerlijk, ik vind de Staalbuurt prachtig ook al woon ik er al lang niet meer.
In de straat zat alles, de slager, bakker, drogist, melkboer, groenteboer, sigarenwinkel en zelfs een boekwinkel. Die werd gerund door ome Do die steevast een papegaai op zijn schouder had.

De Staalstraat had ook de twijfelachtige eer om de eerste coffeeshop in Nederland te zijn die een wietblad op het raam liet schilderen, dat ruit vloeg er drie keer uit dus toen besloot Tygo (de eigenaar) maar om er een roos op te laten schilderen. Maar als jochie was het voor mij nog allemaal 'pais en vree'. Nina Hagen (die later nog 'even' met Herman Brood getrouwd is geweest) kwam vaak bij de buren waar een van de muzikanten van de Wild Romance woonde, de begeleidingsband van Herman Brood.

Het toeval wilde dat mijn latere geschiedenisleraar, Mark, ook in de Staalstraat woonde, die pastte wel eens op mij als mijn moeder een avondje uit was. Verder woonde Haye van der Heyden er die met Sylvia Millecam ging. Maar in mijn jeugd was het allemaal 'buurt, buurt, buurt'. En toch kwam ik er wel eens uit, dat was als opa en oma er waren, dan mocht ik ijsjes halen bij Gamba in de Reguliersbreestraat, want ijs, nee, dat was niet te krijgen in de Staalstraat.

Gamba

Dit was dus 'de' ijszaak van Amsterdam, mu was mijn oma het daar niet helemaal mee eens want die vond het ijs van 'Maja' uit west net zo lekker maar ach, west was voor mij buitenland. Gamba was zo'n beetje waar voor mij de stadsgrens liep. Later, toen ik erachter kwam dat wat extra geld naast mijn zakgeld wel zo handig was toog ik naar de Utrechtsestraat want daar woonden de 'rijken' met dure auto's.

Ik wastte dus niet de auto van mijn buurvrouw voor vijf gulden maar ik ging de Mercedessen in de grachtengordel in de was zetten voor 25 piek 't stuk. Drie op een zaterdag was goed te doen en als mijn buurvrouw erg aandrong dan pakte ik haar vehikel er nog even bij, alleen was dat ding altijd zo gruwelijk smerig dat ik steevast de Jif (een soort vloeibare Vim) gebruikte. Niet best voor de lak maar het ging wel lekker snel.

In de Reguliersbreestraat viel niets te verdienen, alleen uitgeven. We legden er centen op de tramrails en nadat lijn 4 er overheen was gescheurd gooiden we de platgereden muntjes vervolgens in de snoepautomaat van bioscoop de Cineac die ze steevast voor kwartjes aanzag en zo trokken wij dat halve ding leeg voor een paar centen. Op school verkocht ik de rolletjes voor 15 cent. Iedereen blij, behalve de Cineac, sorry.

Mijn favoriete ijsje kwam uit de Koningsstraat, daar kreeg je voor 10 cent een ijslolly en voor 15 cent een roomijskuipje dat bovenop de ijslolly werd gedouwd. Maar dat zal allemaal een paar jaar na de 'Gamba' periode zijn geweest. Want Jopie was altijd al ijsverlsaafd. Ik 'herinvesteerde' mijn geld dat ik met de verkoop van de rolletjes snoep had verdiend in ijs van Gamba.

Wat ik me nog goed herinner is dat je bij Gamba eerst moest afrekenen, je ging naar de kassa en zei wat je voor ijs wilde hebben, je kreeg een bonnetje en ging naar de toonbank waar de hoorntjes, bekertjes en het ijs was en bestelde de smaakjes van je voorkeur. Gamba was alleen in de zomer open, in de winter werden er bontjassen verkocht.

Nu zit er een broodjeszaak van Subway in de voormalige winkel van Gamba.

Isoleren is soms zo eenvoudig dat je er niet aan denkt

Wat is eenvoudiger dan een gaatje dichtstoppen tegen verlies? Nederlanders en dijken, we weten wat het betekent als je een gaatje hebt waardoor iets wegstroomt.

Ramen en deuren kun je eenvoudig afsluiten met tochtstrips. Voor deuren zijn er borstels die je over de lengte van de onderkant van de deur aanbrengt, de rubberen rand dicht de kier onderaan af als de deur dicht is zonder dat het belemmerd bij gebruik.

>>> ENERGIETIPS

Geen Website? Voor kleine bedrijven in Amsterdam heb ik een totaalproduct, ik maak persoonlijk met u goede en eerlijke afspraken voor een succesvolle website. >>> KLIK HIER <<< Wat En Waar? De Jordaan Mokums Mataglap - knettergek Heuler - meeprater Mansjen - geld ophalen Jeremiade - oeverloos gezeur Kaskenade - druk maken om niets, ophef  >>> PLAT AMSTERDAMS <<< Wat blaadjes Happy Ending niet en wel wat je denkt Parkeerplaats Amsterdam niet echt eenvoudig Oudste huis van de stad is dat wel zo? Keizerskroon Rood, blauw of toch goud? De Lommerd snel geld lenen Nieuwsbrief schrijf je gratis in