Mokums

Een schaker, ook toen hij niet schaakte

Dit blaadje gaat over iemand die tot de categorie 'buitengewone Amsterdammers' behoort, maar er zullen mensen zijn die hem bepaalde symphatieën kwalijk hebben genomen en daardoor een iets ander beeld van deze schaakgrootmeester hebben.

Dan maar gelijk de kritiek even benoemen om daarna tot de kern van dit blaadje te gaan. Euwe had een verregaande symphatie voor Rusland en het Communistische systeem. Later kwam hij daarvan terug, zoals zovelen toen de expansiedrift van de Russen zijn weerga niet kende. Tijdens de oorlog achte Euwe zich neutraal, hij benutte zijn status om anderen te helpen, tot in welke mate hij dat deed of had kunnen doen laat ik verder onbesproken.
Euwe schreef in de beginjaren veertig in een nazi-blad en deed mee aan toernooien die door de Duitsers gebruikt werden voor propaganda, reeds snel kwam Euwe erachter dst hij misbruikt werd en distantieerde zich vervolgens van de Duitsers en meed toernooien die een nazi-tintje hadden.
Wonderlijk is nog wel dat hij Amsterdams burgemeester tijdens de bezetting, Voûte, prees voor wat deze tijdens de oorlog voor de bevolking had gedaan. Dit mag ietwat naief worden genoemd temeer Voûte na de oorlog voor jaren de gevangenis in verdween voor zijn collaboratie met de Duitsers.

Max Euwe

Amsterdammer Max Euwe zou nooit een plein naar zich vernoemd hebben gekregen als hij omstreden was, onderaan dit blaadje staan foto's over dit plein. Max is tachtig jaar geworden en leefde van 1901 tot en met 1981. Hij ging wiskunde studeren toen hij 17 was en behaalde cum laude zijn bul. Van jongsafaan had hij het schaakspel in de vingers, zijn wiskundige benadering van het spelletje maakte hem tot de grootste Nederlandse schaker tot op de dag van vandaag.
Hoewel hij zich in 1928 wereldkampioen mocht noemen werd hij pas acht jaar later internationaal gezien als de sterkste schaker toen hij de twee-strijd tegen Aleksandr Aljechin won die over 30 partijen ging. Aljechin zat het niet lekker dat Euwe veel aanzien in de schaakwereld had terwijl hij gestopt was en zo zijn mede grootmeesters de kans nooit gegeven had zijn wereldtitel over te nemen. Euwe bereidde zich echter goed voor en won de slag dus uiteindelijk. Het jaar erop veegde Aleksandr Aljechin hem echter volledig van de tafel.

Na de oorlog brak Max geen potten meer als topschaker en pakte zijn beroep als leraar weer op totdat hij gevraagd werd om voorzitter te worden van de Fide, de wereldschaakbond. Drie jaar voor zijn dood trad hij terug. Letterlijk tot aan zijn dood heeft hij partijen gespeeld, hij stierf in het harnas. Het Maw Euweplein heeft een groot schaakspel waar veel gebruik van wordt gemaakt. Tevens is er een Max Euwecentrum gevestigd met een grote bibliotheek waar je kunt schaken. Tevens is er een tentoonstelling over Max Euwe en het (ontstaan van het) schaken.
Euwe schreef veel boeken over schaken, met name zijn openingen zijn legendarisch. Als je schaken serieus wilt benaderen is een bezoek aan de bibliotheek van het Max Euwecentrum zeker een 'must'. Je kunt er ook boeken kopen, soms tegen spotprijzen, zoals ondergetekende ook deed.

Voormalige gevangenis

Het kan verkeren, het Max Euweplein was eens een beruchte plek, uiteraard ver voordat het plein omgedoopt werd. De Duitsers hadden hier een gevangenis waarvan men met grote zekerheid wist dat als je hier terecht kwam je er niet heelhuids uitkwam en dat de kans dat je op transport zou worden gesteld bijzonder groot was.
Enkele kenmerken van de gevangenis, zoals de muren bij het Japanse restaurant en de trappen in de centrale hal, doen nog denken aan die gruwelijke tijd. Er is ook een herdenkingsmoment mogelijk bij twee tranen, eveneens in het binnenplein.


MAX EUWECENTRUM

Rembrandttoren

Goed voorbeeld is de Philips Toren, die dus helemaal niet zo heet. Als je op een van de bruggen aan de Amstel staat is er geen ontkomen aan, de nieuwbouw aan het eind in Amsterdam Zuid. Daar staan, onder andere, drie torens ten zuiden van het Amstelstation. De eerste is de Rembrandttoren uit 1994, de tweede de Breitnertoren en de derde is de Mondriaantoren, beiden in 2001 opgeleverd.

De lampjes kwamen naar Amsterdam, tja, wie wil dat niet, en trokken in de Rembrandttoren. Een paar jaar later verhuisde het bedrijf echter naar de Breitnertoren en deze wordt dan ook wel de Philips Toren genoemd. Velen denken, ten onrechte dus, nog steeds dat de Rembrandttoren als bijnaam de Philips Toren heeft.

>>> ...lees hier meer over de Philips Toren...

Geen Website? Voor kleine bedrijven in Amsterdam heb ik een totaalproduct, ik maak persoonlijk met u goede en eerlijke afspraken voor een succesvolle website. >>> KLIK HIER <<< Wat En Waar? De Jordaan Mokums Mataglap - knettergek Heuler - meeprater Mansjen - geld ophalen Jeremiade - oeverloos gezeur Kaskenade - druk maken om niets, ophef  >>> PLAT AMSTERDAMS <<< Wat blaadjes Happy Ending niet en wel wat je denkt Parkeerplaats Amsterdam niet echt eenvoudig Oudste huis van de stad is dat wel zo? Keizerskroon Rood, blauw of toch goud? De Lommerd snel geld lenen Nieuwsbrief schrijf je gratis in