Mokums

Groot genoeg voor? Niet voor iedereen

Er zijn onontdekte plekjes in Amsterdam die dat hopelijk ook nog lang blijven. Ik geef toe, het zijn er niet veel want wat is er nou niet mooi aan Amsterdam? Maar toen de metro van Amsterdam werd aangelegd zaten we middenin de koude oorlog. De wapenwedloop nam buitenproportionele vormen aan en de dreiging van een allesvernietigende kernwapenoorlog was niet langer ondenkbaar.
Wat je dan aan een schuilkelder hebt weet ik ook niet want wat denk je aan te treffen als je weer 'boven' komt?

De schuilkelders in de metrostations van Amsterdam
In Amsterdam zijn grote schuilkelders aangelegd in de metrostations van de Oostlijn om de bevolking in geval van een atoomaanval te beschermen, de dreiging is weg maar de schuilkelders zijn er nog, hoewel ze nauwelijks mog worden onderhouden. Het wonderlijke is dat niemand ooit geweten heeft waar ze precies zijn en hoe groot ze zijn. Naar wat ik ooit gehoord heb kunnen er slechts 20.000 mensen terecht, op een inwonersaantal van 70.000 rond deze stations is dat natuurlijk veel te weinig.

Marc Mijer schreef in 2010 een boekje dat veel inzicht verschafte, 'Een vernuftig geheel, een kleine geschiedenis van de metroschuilkelders in Amsterdam'.

Het is 1970, na veel tumult wordt de oostlijn van de metro aangelegd, tegelijkertijd treft men voorzieningen zodat de ondergrondse tevens als schuilkelder kan dienen. Voor de bouw van de 3,5 kilometer lange metrobuis moest een groot deel van de Nieuwmarktbuurt gesloopt worden, ook het Waterlooplein viel ten prooi aan de sloop waar naderhand de Stopera (link) werd neergezet.
De angst voor een atoomaanval zat er dus goed in. Er werd veel capaciteit gewonnen door de metrostations Wibautstraat, Waterlooplein, het Weesperplein en de Nieuwmarkt te voorzien van schuilkelders.
Maar er zijn ook schuilkelders in Amsterdam die niet in de buurt van de metro liggen, wellicht later nog eens meer daarover, het zijn er rond de veertig met eveneens een totale capaciteit voor het opvangen van 20.000 mensen.

Weetje
De schuilkelder van het Waterlooplein bestaat uit twee delen, een grote ruimte en een kleine luxere die bestemd is voor de burgemeester en het stadsbestuur die via een snel toegankelijke tunnel te bereiken is. Een tweede verhaal hieromtrent is dat er ook een tunnel loopt van deze kleine schuilkelder naar het Centraal Station.

Naar schatting vijf procent van de Amsterdamse bevolking kan terecht in een schuilkelder als die noodzaak zich aandiend.

De witte panelen aan het plafond van station Weesperplein zijn in werkelijkheid tafels die gebruikt hadden kunnen worden om aan te eten. Lucht werd bovengronds gehaald en via een filtersysteem stralingsvrij gemaakt. Er zijn toiletten en douches. Er zouden gedurende de jaren zeventig en tachtig honderden gemeente-ambtenaren opgeleid zijn om in panieksitauties mensen op te vangen.
Wie er uiteindelijk gebruik had kunnen maken van de schuilkelders is nooit bekend geworden en daarover laat ook Marc zich in zijn boekje niet uit vanwege de simpele reden dat die informatie niet voor handen is

Niet alleen omdat de dreiging van een atoomoorlog de laatste jaren is afgenomen, maar ook omdat het nut van de schuilkelders ernstig betwijfeld mag worden is men in 1999 gestopt met het onderhouden van de kelders en is zelfs de functie inmiddels opgeheven. Even dacht ook ik dat we nooit meer iets zouden zien van de schuilkelders maar de openheid die sinds twee jaar heerst rondom de NZ-lijn brengt met zich mee dat we ook een kijkje kregen in de schuilkelders.

24 uurs club
Sjoerd ter Borg is student en vatte tijdens zijn stage het plan op om in de schuilkelder aan het Weesperplein een club te openenen die 24 uur per dag open is. Sjoerd ging in de schuilkelder kijken en dacht een perfecte locatie te hebben gevonden maar al snel bleek dat de toestroom van mensen die verwacht mag worden het financieel geen haalbare kaart zal worden.
De eerste video hieronder is gemakt door Folia Web (link), daaronder nog een over de schuilkelder onder het stadhuis.

SPQA
Ik kwam op dit onderwerp na een mailtje van de redactie van SPQA Amsterdam die de architectuur en geschiedenis van Amsterdam middels een blog voor iedereen toegankelijk maken.
BLOG SPQA AMSTERDAM

Is het Cokadorus of Kokadorus zoals de gemeente Amsterdam ons wil doen geloven?

Kokadorus is de bijnaam, maar ik kwam ook 'kakadorus' en 'cocodorus' tegen en op een foto van hem op een markt heeft hij een bordje om zijn nek met daarop 'cokadorus', met een 'c' dus. De vader van Meijer heete Jacobus en werd Co genoemd, ik houd het er dus op dat de spelling van Cokadorus met een 'c' de juiste is en dat zelfs het opschrift op zijn standbeeld en de naam van het café in het JHM niet correct is.

Maar who cares.

>>> ...lees hier meer over Kokadorus...

Geen Website? Voor kleine bedrijven in Amsterdam heb ik een totaalproduct, ik maak persoonlijk met u goede en eerlijke afspraken voor een succesvolle website. >>> KLIK HIER <<< Wat En Waar? De Jordaan Mokums Mataglap - knettergek Heuler - meeprater Mansjen - geld ophalen Jeremiade - oeverloos gezeur Kaskenade - druk maken om niets, ophef  >>> PLAT AMSTERDAMS <<< Wat blaadjes Happy Ending niet en wel wat je denkt Parkeerplaats Amsterdam niet echt eenvoudig Oudste huis van de stad is dat wel zo? Keizerskroon Rood, blauw of toch goud? De Lommerd snel geld lenen Nieuwsbrief schrijf je gratis in