Column: wat jij wilt
Op deze pagina kan iedereen een ei leggen. Vrouwonvriendelijke, discriminerende of seksueel gekleurde
boodschappen heb ik een boodschap aan, die lees ik maar plaats ik dus niet. Voor de rest:
leef je uit!
Stopie (door René van Gellekom)
In de Knollendamstraat in de Spaarndammerbuurt, had je 'Stopie'. Stopie was een winkeltje waar
je van alles kon kopen. Het was een soort van kleine bazar zoals er ook grote waren. Stopie heette
zo omdat de eigenaar 'Stoop' van zijn achternaam heette.
Naar goed Amsterdams gebruik werd de naam verbasterd. Wij kwamen als kinderen vaak en graag bij Stopie
want er werden veel spullen voor kleine prijsjes verkocht. Centenwerk in de tijd dat we nog
de gulden als betaalmiddel hadden.
Je kon bij Stopie terecht voor de spelletjes waarvan dan het seizoen liep. Touw, voor touwspringen,
knikkers in het knikkerseizoen en vogelfuitjes. Ik weet echter niet of daarvoor echt een seizoen was,
want vogelhuisjes had je eigenlijk altijd wel behoefte aan. Het behoorde als jongen tot je standaard
uitrusting. Voor het fluitje betaalde je een dubbeltje, maar veel stelde het niet voor. Het was
een stukje karton afgezet met wat metaal een daartussen een vloeitje.
Je zette één kand tegen de je voortanden en je vloot als een kanarie. Ik had vrienden die
konden er geluiden mee produceren, maar die hadden weinig met vogeltjes van doen.
De speelgoedwinkel op de Spaarndammerstraat, 'Nico', was niet blij met de concurrentie van Stopie.
Stoop had namelijk een goed gevoel voor de trends van het moment en speelde daar handig op in terwijl
het voor de speelgoedwinkel lastig was om daar zo kort op in te kopen. De knallende knotsen aan het
touwtje kochten we bij 'Nico' want dat soort rages was voor de speelgoedwinkel.
Je probeerde de nering een beetje te verdelen uit een soort van sociaal gevoel. We werden gestuurd
door de ouders en die vonden een eerlijke verdeling belangrijk.
Of Stopie er nog is, weet ik niet, maar een paar maanden geleden reed ik weer eens door de
Spaarndammerstraat en zag dat Speelgoedwinkel Nico er nog steeds is. Jammer dat ik geen tijd had om
te stoppen, maar binnenkort ben ik weer in Amsterdam en dan ga ik zeker even kijken op de hoek van
de Knollendamstraat en de Spaarndammerstraat.
Naschrift maart 2015
Ik zag op u site een verhaal over de winkel Stopie. Wat een leuk verhaal. U vroeg ook of de winkel nog bestaat maar dat is niet het geval.Waarom ik reageer, is dat ik de kleinzoon ben van Stoop. En dat er weinig terug te vinden is over de winkel Stopie. Nu draag ik niet de naam van Stoop omdat de dochter van Stoop mijn moeder is.
Mijn moeder heeft wel een broer, die heeft twee zoons en een dochter dus de naam Stoop bestaat nog. Ook kan ik vertellen dat als ik iemand spreek op wat oudere leeftijd en woont of heeft gewoond in de Spaarndammerbuurt, het winkeltje Stopie heeft gekend.
Ik hoop dat u mijn bericht leuk vind.
In de bijlage nog een foto van de winkel.
Vriendelijke Groet, Ronald
Heel erg leuk Ronald en ook dank voor de foto
Reageren per mail?
Op deze plek staan verwijzingen naar de andere columns
Column01 Verschil tussen Barcelona en Amsterdam
Column02 Herinneringen aan de Spaarndammerbuurt
Column03 1 op de 8 politie agenten gaat wel eens de fout in
Column04 Mooi is niet altijd praktisch
Column05 Het neveneffect van Wilders
Column06 Ajax probleem zo opgelost. Een ABC'tje
Column07 Alweer een crisis?
Column08 Volkskoffiehuizen
Ook gehoord worden? Stuur mij je column!
Geen Website?Voor kleine bedrijven in Amsterdam heb ik een totaalproduct, ik maak persoonlijk met u goede en eerlijke afspraken voor een succesvolle website.Wat En Waar?De Jordaan MokumsMataglap - knettergekHeuler - meeprater Mansjen - geld ophalen Jeremiade - oeverloos gezeur Kaskenade - druk maken om niets, ophef >>> PLAT AMSTERDAMS <<< Wat blaadjesHappy Endingniet en wel wat je denkt Parkeerplaats Amsterdam niet echt eenvoudig Oudste huis van de stad is dat wel zo? Keizerskroon Rood, blauw of toch goud? De Lommerd snel geld lenen Nieuwsbrief schrijf je gratis in |
RING